Bu, Buradaki Son Yazım; Çünkü...
Mini bir haber.. Kitap yazma konusunda uzun yıllardır kalemimin ve birikimimin belli bir düzeyde demlendiğinden iyice emin olmak için kendime hep uzak uzak yaş hedefleri koyup durdum; çünkü roman-şiir gibi kurgusal sanat metinleri değil, fikir yazıları ve epistemik bazda nesirler kaleme alıyordum. Dolayısıyla da kalemimin ve üslubumun oturmasından daha kritik olan şey, paradigmamın ve fikrî elastikiyetimin oturmuş olması, yaklaşım tarzımda ve tefekkür edişimde belli bir olgunluğa gelmiş olmam, konuyu ele alış biçimimdeki gençlik coşkumun objektivitemi zedeleme ihtimalinin ortadan kalkmış olması ve de ilgilendiğim konularda bilgi ve görgümün derinleşmiş olmasıydı. Bu yüzden bu mükemmeliyetçiliğimde haklıydım da ve bir 22 yaşımda kitap çıkarmadığım için bugün çok memnunum..:) Zira üniversitede, her bir sonraki yıl geçen yılki yazımı ham bulup beğenmediğimde, daha gidilecek çok yol olduğunu düşünürdüm her yıl.. Fakat şu son 2 yıldır, 5 sene önceki yazılarımı okuduğumda bile içime siner ol...